lang geleden

Ik zag dat het alweer een tijd geleden was dat ik een stukje had geschreven.
De vakantie is al lang voorbij, en Marc heeft een nieuw project bedacht. De Caravan.
Is ook al druk aan het inpakken, het kan maar alvast klaar liggen, de Mei vakantie is natuurlijk al snel.....
Gelukkig heeft Marc zijn nieuwe vorderingen vastgehouden, en kleed zichzelf nog steeds aan en uit.
Helaas kregen we een bericht van Marc zijn therapeut Nicole dat ze gaat stoppen met dolfijntherapie en terug gaat naar Duitsland. Over 2 jaar in 2013 willen we graag nog een keer terug, alleen krijgen we dan niet meer Nicole.
Ik ben inmiddels aan mijn been geholpen en het gaat weer redelijk.
Martin en Mike gaan volgende week in de vakantieweek samen op klus pad.
Mike gaat helpen met het schilderen van een school dak, een grote klus en een paar handjes extra leek Martin wel handig.  Marc gaat wel gewoon naar school.
Voor nu was dit het weer even.
Gr Joke

terug

We zijn inmiddels al weer bijna een week thuis.
De vlucht naar huis was lang, maar allebei de jongens deden het super goed. Rond 7 uur waren we weer in Nederland. In Curacoa toen  we naar het vliegtuig liepen (na  al een flinke controle), alle rolstoel mensen gaan eerst het vliegtuig in, moesten we allemaal in een rij gaan staan en toen liepen er 2 honden langs. Dit haddan wij nog niet meegemaakt. Ik voelde mij een beetje crimineel achtig
Er was gelukkig niets aan de hand, maar toen we verder liepen nog weer langs die hond, ging die ineens aan Marc zitten snuffelen maar we mochten doorlopen. Zucht.

Langzaam pakt iedereen weer het gewone leven op. Het omschakkelen viel wel een beetje tegen. Vooral Marc was snachts erg in de weer, sliep slecht.
Marc is weer naar school gegaan, en Martin en Ik zijn weer aan het werk.
Mike geniet nog even van zijn vakantie.
Wat Marc geleerd heeft met bij de dolfijnen pakt hij thuis goed op.
Aan/uitkleden gaat steeds beter, vind het ook steeds leuker. Mag ook kiezen wat hij aan wil. Dus als de combinatie gek is, heeft hij het zelf uitgekozen;)
Doet thuis kleine h.h. klusjes voor mij, en hij is druk met allerlei geluiden te maken.
ook ga ik voor Marc zijn spraakcomputer weel verbeteren, gister is er iemand geweest voor wat meer uitleg.
We houden jullie op de hoogte.
Knuffel van ons allemaal
Martin Joke Mike en Marc

gister laatste dag

Ik was vanmorgen een beetje in de war.

Ik werd wakker dacht 10 over 6, eruit je moet zwemmen. Was ik Mike aan het wakker schudden bleek het pas 10 over 5 te zijn, zucht. Oke dan heb ik nog even tijd om te schrijven van gisteren.Natuurlijk het wordt wel saai maar ja, heb ik gezwommen, ontbijtje genomen met de jongens. Martin moest al heel vroeg de auto even wegbrengen.

Om 9 uur moesten we klaar staan, we zouden met z'n alle maar de glas boot gaan.  Ja jullie lezen het goed ik ben mee geweest.

Dit was toch echt wel heel leuk, een tochtje van ongeveer anderhalf uur en dan zit je onder in de boot, gen allebei de kanten is van glas, zodat je heel goed kan zien wat er onderwater leeft. Ik heb het duik gevoel ervaren wat Mike en Martin altijd proberen te vertellen. Maar wat onwijs veel vis is er. De gids van de boot ging ook nog de vissen voeren, dit deed hij duikend langs het raam, en kwam de vis  heel dichtbij.

Daarna hebben we Opa en Oma het Westpunt nog laten zien. Als je hier bent moet je natuurlijk daar geweest zijn.

Later nog genoten voor de laatste keer van de zee, om af te spoelen nog in het zwembad gesprongen. Ja en er moest natuurlijk ook al wat koffers ingepakt gaan worden.

Vandaag komt de taxi om 12:45 en vliegen we om 15:45 en zijn we donderdag ochtend weer in Nederland.

Dan ga ik nu toch echt maar mijn laatste baantjes zwemmen.

Liefs Martin, Joke, Mike en Marc

de grote dag

  

Gister inmiddels was de grote dag.

Corrie en Edwin gaan trouwen.

Het begon zoals altijd, eerst zwemmen, lekker ontbijtje.

Mike en Martin hadden nog hun laatste 2 bootduiken, wat wel een lastige was i.v.m. de stroming was het te moeilijk om te duiken.

Ik ben met Marc, Opa, Oma, Corrie en Edwin naar de Jan Thiel baai gegaan om lekker te zwemmen in zee. Beetje snorkelen, hangen,  krantje gelezen gewoon genoten

Ook nog een heerlijke massage genomen, (dit keer wel door een lekkere neger) kon mijn geluk niet op natuurlijk haha......

Rond twee uur waren we allemaal weer bij ons appartement en hebben we nog gegeten.

Nou toen was het toch echt tijd om ons te gaan om te kleden en zo.

Om half 5 verzamelen bij hun appartement om vandaar uit met z'n alle naar het strand te lopen. We hadden veel bekijks.

Corrie had een prachtige rode jurk aan, die Oma zelf had gemaakt. Edwin was strak in pak, alleen was het zo warm dat het zweet van je rug af liep.

Daar aangekomen stond er al een bandje te spelen, wat heel erg Marc zijn aandacht trok. Na het officieel gedeelte, hier op Curacao moet je 6 getuigen hebben, Martin en ik mochten dit allebei. Marc had ook een taak en moest de ringen naar Corrie en Edwin toebrengen, Mike heeft hem geholpen en dit ging super goed. Nee ze zijn niet in het zand gevallen gelukkig....
We kregen een overheerlijk  drankje aangeboden,, het bruidspaar mocht de taart aansnijden. Dit ging volgens de gebruiken van hier, elkaar met de vingers een stukje taart in de mond doen ( gelukkig was het een stevige taart) en vervolgens foto's maken alleen en met de familie.

Tussendoor  hadden wij  even tijd om bij te komen. 's avonds lekker gegeten bij Hemingway. Heb ik naruurlijk snel de fotos bekeken op de computer.....

Morgens had het onwijs geregend, maar v.na gelukkig een strak heldere lucht.

Het was echt een top bruiloft die je niet snel zal vergeten ook omdat de locatie zo geweldig is. Het is zeker een aanrader als je plannen hebt.......

Dit was vanaf hier het laatste bericht.

Morgen vliegen we terug naar Nederland.

En kunnen we terug kijken op een hele fijne vakantie, twee super therapie weken, en een bruiloft.

Iedereen bedankt voor het achterlaten ven een gezellig berichtje dat werd hier altijd hartelijk ontvangen.

Nog eenmaal een hele warme groet en knuffel van hier.

Martin, Joke Mike en Marc

curacaou 2011

zondag dag 19

Hier al even een bericht vanuit hier.

We hebben een rust moment en ik dacht, zal gelijk even een verslagje schrijven.

Mike was v.mi zo moe dat hij in slaap is gevallen en Marc zit even voor Paul de Leeuw, bijkomen van de ochtend.

Deze begon zoals altijd, zwemmen, aankleden, maar vandaag met de hele fam.. ontbijten bij Hemingway.

Je kan daar onwijs lekker eten.

Met een stevig bodem zijn we met de auto naar het struisvogelfarm gereden.

Fam Warmerdam ging ook met ons mee, dus de auto's volgeladen en metz'n13en op pad gegaan.

Eerst even wat rondgekeken daarna ingeschreven voor een rondleiding met een grote auto.

Hiervoor moesten we wel een uurtje wachten, maar dat was geen probleem, Ilona had kaarten meegenomen en werd er om de tijd te verdrijven een potje pesten gespeeld. Oma vond het wel gezellig tussen alle kinderen.

Marc vermaakte zich ondertussen met Edwin, had heel duidelijk aangegeven dat hij ook op het tafeltje wilden zitten naast Edwin. Nou dat ging maar net aan het tafeltje was niet zo sterk. Mike wilde natuurlijk ook, even snel een foto toen er weer af. Gelukkig niet er doorheen gezakt.

De rondleiding was erg leuk, onze gids kon erg gezellig  en vooral grappig vertellen over de dieren.

Allemaal even voeren, en op een struisvogel ei gestaan.

Struisvogels zijn absoluut geen slimme beesten eerder dom. Zo vertelde onze gids het ook.

Iedereen heeft er van genoten, 

Middags (nu dus eigenlijk) gingen Oma, Corrie, Edwin, en Martin snorkelen. Opa speelde voor fotograaf, en de rest rust dus even.

Als ze klaar zijn met snorkelen willen we lekker op het strand gaan hangen, misschien nog even een lekkere massage.

Vanavond gaan we uit eten bij de kleine Wereld. En is er weer een dag voorbij.

Morgen is de bruiloft van Corrie en Edwin.  Spannend.

Hoop dat ik morgen nog tijd over heb om te schrijven........Maar ben natuurlijk aan het feesten!!!!!!!

Een warme groet van hier.

Martin, Joke,Mike en Marc en de rest van de Familie

zaterdag dag 18

Vanmorgen eerst natuurlijk gezwommen, moest heeeeel vroeg, Martin moest om 8 uur de auto ophalen en Corrie, Edwin en oma gingen ook om 8 uur met de dolfijnen knuffelen, en heb ik het vast gelegd op de foto.

Daarna het ontbijt en de koffie. Terwijl ik nog even een paar boodschapjes deed, zijn Matin en Marc het zwembad ingegaan.

Rond de middag zijn we met z'n alle naar Willemstad gegaan, en jullie zullen het wel niet geloiven  maar ik ben met de boot geweest, de pondjes brug is stuk, en ligt aan de kant, je moest nu met de boot naar de overkant.

Daar zijn we naar een fort geweest, waar allerlei winkeltjes en eetgelegenheden zijn.

Ja en dan heeft iedereen plots honger en dorst, de ijswinkel heeft goede zaken gedaan met ons,,,,,

Naast ons zat opeens Yes-R ook aan de ijs,  die had gisteravond een optreden op manbo baeche wat we vanaf onze kamer gehoord hebben, we hebben  hem even op foto gezet..............:)

Na het eten ben ik met Mike en Marc nog het zwembad ingedoken en heeft Martin een filmpje in elkaar gezet.

helaas is deze ivm een slecht netwerk niet te uploaden.

 

mischien morgen.

Een warme knuffel van ons

laatste therapie dag

 

Vandaag was het dan zo ver de laatste therapie dag. Marc was morgens al een beetje opstandig wist dat dit de laatste keer zou zijn.

In het kamertje heeft hij met Nicole met scheerschuim gewerkt en kleuren bij elkaar gezocht, deed super zijn best.

Marc kwam wit het kamertje uit onder de schuim.

Nadat Marc 10 minuutjes met Li-na in het water had gespeeld, werd hij heel onrustig, overstekken, spetteren gillen.

Nicole heeft hem uit het water gehaald om te vragen wat er was. Wilde eerst nog niets later vertelde Marc aan de hand van zijn emotie kaarten dat hij was boos en verdrietig was omdat het afgelopen was. Even een pauze ingelast, heeft de therapie toch nog goed afgesloten om toch nog terug in het water te gaan en nog even flink te knuffelen met Li-na.

Afscheid nemen is nooit mijn sterkste kant maar het moest er toch van komen,   we kregen nog een fotoboekje mee en een cd vol foto's van Marc.

Marc is de hele dag een beetje onrustig gebleven.

Martin, Mike en Edwin hebben vanmiddag quad gereden. Het was super geweest, en kwamen 3 zwarte heren met een grote big small terug bij het appartement, Voor ze gingen vertrekken kregen ze een helm op en een bril voor de stof. Een rond ritje gemaakt , regelmatig gestopt voor wat uitleg over de omgeving. en mocht er ook gekeken worden. Het terrein was lekker ruw.

Super ervaring die ze niet hadden willen missen.

Marc had vanmiddag de laatste brucker biofeetbach therapie, hij deed super zijn best, had er ondanks alles toch zin in.

Tips gekregen hoe we verder moeten met marc, we krijgen ook alles nog in een verslag.

Thuisgekomen hebben we nog een verfrissende duik genomen in het zwembad.

Vandaag was het hier erg warm en zweterig, maar we klagen niet hoor, we hebben gehoord dat het slacht weer is nog steeds bij jullie.

Een warme groet vanaf hier.

Martin, Joke Mike en Marc

dag 16 therapiedag 9

Het is toch ongelooflijk, zijn er al weer 9 dagen therapie voorbij en is morgen de laatste keer.

Tijd vliegt voorbij, maar ja vandaag hebben we gewoon nog even genoten.

Martin en Mike zijn vandaag een dagje gaan duiken naar mushroom forst met de boot. Ze hebben 2 duiken gemaakt,veel gezien ,lekker een nieuwe ervaing

Mike had twee bandjes gekregen voor de misselijkheid op de boot, de laatste keer was hij zo beroerd geworden. Dat was nu veel beter gegaan

Na het ochtend programma  zwemmen en ontbijt hadden Marc en ik de Familie op de koffie.

Daarna snel naar Li-na. Nicole stelde voor dat ik een kwartiertje mee zou kijken in het kamertje hoe dat er toe gaan.

Marc zat op de grond op een kleed met wasknijpers voor zijn neus.

Hij moest de zelfde kleuren kaartje en knijper bij elkaar zoeken en  aan elkaar van maken daarna in een bakje neerleggen, de spook deed het enorm goed, daarna opruimen klaar, toen muziek maken als beloning voor het harde werk.

Ze ging laten zien hoe het ging met de emotie kaarten, ze gebruikt nu andere pictos waar hij beter mee om kan gaan. Een duim omhoog en laag en met kleuren, rood is boos zwart verdrietig, Nicole vertelde Marc een verdrietig verhaal aan de hand van een plaatje en Marc wees braaf het verdrietig (zwart) kaartje aan.

Op weg naar buiten moest hij nog een evenwicht parkoers lopen.

Vandaag mochten we weer dichtbij kijken, Corrie had enorm geluk en mocht met mij mee richting platform.

Marc deed mega zijn best en liet goed zien wat hij geleerd had, veel keuze momenten, met de bal spelen balans oefeningen, en vooral knuffelen met Li-na.

V mi had Marc nog de brucher therapie, opa en Oma zijn meegeweest om te kijken Marc deed echt onwijs zijn best, had weer 8 plakkers op zijn gezicht.

Maar tussen door even rustig aangedaan. en DVD gekeken.

 V na met ze alle uit eten geweest,

Tot Morgen.

dag 15 therapie dag 8

 

Het was een drukke dag vandaag voor ons. Vanmiddag kwamen mijn ouders en Corrie en Edwin aan op Curacao.

Vanmorgen vroeg uit bed om te zwemmen. Na het ontbijt, de A.H. een bezoekje gebracht, bakkie koffie en naar de therapie.

Marc deed het weer super goed, heeft eerst gewerkt met kleuren, metsen. Nicole heeft ook een kleur gecombineerd met een emotie. Tussen door wat muziek gemaakt, ook het omkleden was zo gepiept. Nog een hindernisbaan gelopen( voor zijn evenwicht) en snel naar Li-na gelopen. Daar veel in het water geweest om te spelen, dansen zingen en knuffelen met Li-na.

Nicole was weer zeer tevreden met de nabespreking, ze was super trots op hem, z'n vooruitgang...

Terug in het appartement hebben Mike en ik snel een boterham naar binnen geschoven en daarna Corrie en Edwin hun kamer versierd, met slingers, ballonen en alles wat met trouwen te maken heeft.

Toen kwam ik toch nog even op het idee om overal briefjes op te hangen, veel lol gehad met Mike om teksten te verzinnen.

Nee geen 1ste en 2de kerstdag zoals bij ons......

Martin en Mike zouden om 2 uur gaan duiken kantduik, en ik moest met Marc naar de brucker biofeetback therapie.

Marc deed het weer super, liet wel 8 plakkers op zijn gezicht plakken, maakte veel geluide en bewegingen in zijn gezicht, heeft al goed in de gaten dat als hij veel geluid, bewegingen maakt met zijn gezicht dat de computer dan gaat piepen, en daar moet hij dan weer erg om lachen. Op deze manier kan hij dan  zien, voelen dat hij wel iets met zijn gezicht en speiren kan doen

Terug gekomen bij de receptie stonden net Opa en Oma in te checken, Marc moest er even aan wennen. we hebben hun even gehopen naar de kamer.
De duiken mannen waren ondertussen ook weer bovenwater gekomen en hadden een pijlstaartinktvis, grote aal met slangenkop , een zeeeer gevaarlijke Lion vis en nog veel meer vissen gezien.

Opa wilde even een klein wandeltje maken na de lange reis,en  hebben Mike en ik Opa  de 2 belangrijkste dingen in de buurt laten zien.

De snackbar en Hemingway,  waar hij door Mike een Smoothie  aangesmeert kreeg. OOp vond het nog lekker ook.
Toen we net op het balkon zaten zagen we de bus aan komen met Tante Corrie en Edwin. Mike is er gelijk heen gesprint en ze meegenomen naar hun appartement, waar de rest van de Fam ook heen is gegaan. Heerlijk om elkaar weer te zien.
Verder  hebben we nog wel even een verfrissende duik in het zwembad genomen en lekker een koppie soep gegeten met z'n alle.
Morgen verder het is namelijk al weer laat en ik ben gebroken.
Warme groet.
Marin Joke Mike en Marc

dag 14 therapie dag 7

Vandaag hebben we een poging gedaan, althans Martin heeft het gedaan, om een filmpje in elkaar te zetten met zijn nieuwe computer.
Vandaar een klein stukje tekst en hopelijk een film.
V.mo therapie gehad dit ging echt super goed, Marc deed heel erg zijn best,zelfs Li-na had er vandaag ook weer zin in.
Martin heeft tijdens de therapie 2 boot duiken gemaakt, en we kwamen gelijk weer aan in het appartement.
Na de Lunch even rustig aangedaan, toen spullen gezocht en naar het strand gegaan.
Genoten van zon, zee en een heerlijke massage op het strand.
Lekker genoten maar wel een zeer vermoeiende dag.

bericht

Hier nog even een berichtje voor onze lieve familie.
Een hele goede vlucht, doe voorzichtig en vooral, laat het over je heen komen het duurt gewoon lang.
dikke kus van ons.
Tot Morgen
P.S. Ilona en fam zijn ook aangekomen en heb ik heel even gesproken

dag 13 therapiedag 6

Goedemorgen allemaal

Onze "kleine"mannen gaan zich aanpassen, lekker uitslapen. Heb ze rond half  9 uit bed moeten trekken.

Martin had de auto al weggebracht, en ik had met recht al een natte rug gehaald in het zwembad. anderhalve kilometer zit ik nu.

Na het ontbijt en de koffie, naar het CDTC gewandeld voor de 6 de therapie dag.

Vandaag mocht Mike weer helpen op het platform.

Eerst moest Marc in het kamertje aan de gang met klanken, en als beloning een puzzel.

Voor ze begint geeft ze hem eerst een gezichtsmassage en dan kunnen ze beginnen met klanken.

Het liep vandaag wat anders dan de bedoeling was, Marc wilde eerst niet zelfstandig gaan zitten en het duurde even voor hij zat. Mike had ondertussen al de nodige knuffels van Li/na gehad

Li-na had vandaag een off day en werkte na 5 minuten niet meer mee. Deze dolfijn moet je heel strak houden, ze krijgt 2 kansen en dan is het te laat, wordt ze genereert en krijgt ze geen vis meer.

Voor Marc was dat wat minder, maar het werd snel opgelost en ging Marc door met dolfijn Chabelita.

Deze dolfijn mocht al heel snel van Marc dichtbij komen en er werd al snel stevig geknuffeld, ondertussen zwom Li-na erom heen maar kreeg geen aandacht. Mike en de ass. van Nicole verhuisde naar een ander platform waar een ander kindje hard aan het werk was en net had gezwommen dus dat kwam allemaal goed. Maar drukke boel op een klein stukje.

Nicole werkt hard aan Marc zijn balans, ze denkt dat hij dan ook makkelijker kan aankleden,

Met de nabespreking vond Nicole wel dat hij weer even moest wennen zo na het weekend, maar Marc had toch goed zijn best gedaan.

Na het eten zijn Martin en Mike gaan duiken vanaf de kant, de heren hebben een murene gezien en nog veel meer verschillende soorten vissen. Het was erg leuk gewwest. Ze zijn ongeveer 20meter diep gegaan.

Marc en ik zijn het zwembad ingesprongen een heerlijke verfrissende afkoeling. Na het douche heeft Marc zich super goed aangekleed.

Vanavond stond de Pelican trip op het programma. We zaten nog even aan de koffie buiten op balkon, binnen keek, dat dachten we tenminste Marc Paul de Leeuw. Tot ik naar binnen liep en de paniek toesloeg. Geen Marc.

Het hele appartement doorzocht geen Marc. Een blik buiten niets. 

Snel verder gezocht tot we het opeens hoorde, het alarm van de lift. Was hij dus met de lift naar beneden gegaan en stond daar op het alarm knoppie te drukken de spook.

Jullie snappen dat ik niet mee ben geweest met de boot, maar naar A.H. geweest en de blog geschreven.

Tot Morgen

Knuffel van hier.

P.S. Kitty het boek van Tatiana de Rosnay is geweldig en al bijna uit...